 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Выйшла з халоднай пасьцелі зямля,
Нібы пасьля цяжкай хваробы.
Поле пустое, сырая ральля –
Ніякай украсы, аздобы.
Сьнегам прымяты галінкі хваін
На ўскрайку зьнямелых палеткаў.
Прэлае лісьце сярод раўчавін –
Бяздушнай зімы недаедкі.
Сям-там засохлых расьлін цыбуры
Схіліліся мёртва над долам.
Ходзяць па полі сіроты-вятры,
К зямлі прыпадаючы чолам.
Шэпчуць ёй ціха: «Ня плач, не тужы –
Мінула тваё амярцьвеньне!
Сонца разьвее дыханьне імжы
І новае вытча адзеньне,
Руньню засьцеле гмах шэры палёў,
Акрые шаўкамі даліны.
Будзеш мець выгляд, зямелька, ты зноў
Вясёлай красуні-дзяўчыны».
1938
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2022. Беларусь, Менск.
|
|
|
